Mulið undir peninginn

Það virðast engin takmörk fyrir því hvað hægt er að gera fyrir þá sem eiga pening. Það var hægt að ábyrgjast allar innistæður, sem var sértæk aðgerð. Það var svo einnig hægt að dæla peningum almmennings inn í peningamarkaðssjóðina. Svo þegar það hrökk ekki til þá eiga eigendur þar að fá skattalækkanir fyrir rest.

 En alltaf þegar minnst er á að koma til móts við skuldara þessa lands þá er það alltof dýrt og ómögulegt í alla staði. Minni á að talað er um að það að tryggja allar innistæður hafi kostað um 1200 miljarða. Hinar ýmsu útfærslur um að láta heæækun lána vegna verðtryggingar ganga til baka kosta mest um 800 miljarða. Ef hægt er að tala um að þetta kosti. Þetta eru teiknaðir peningar þangað til einhver borgar þá. Sem með þessu áframhaldi, fæstir munu ráð við. Og þá tapast þeir, og miklu meira til. Hvenær ætlar fólk að átta sig á því.

Tekist á um peningamarkaðssjóði